Czy można kochać zbyt mocno? - wiersz.

Cześć!

Nudziło mi się dzisiaj w autobusie i powstał taki oto wiersz. Nie jest on do końca dopracowany, ale nie mam kiedy dłużej nad nim przysiąść, więc wrzucam w takiej postaci, jakiej został stworzony pierwotnie, bez poprawek.

Miłego czytania!

Pozdrawiam!

Czy można kochać zbyt mocno?

Czy można kochać kogoś tak mocno,

by pozwolić tej osobie odejść?

Kiedyś zadawała sobie to pytanie,

teraz już znała na nie odpowiedź.

Nieistotne czy będzie z Olgą,

czy będzie chciał do niej wrócić.

Najważniejsze by cały i zdrowy

do Polski powrócił.

Modliła się każdej nocy,

by nic mu się nie stało.

Płakała rzewnymi łzami

przez tą sytuację całą.

Choć przyjaciele byli blisko,

ona w środku była sama.

Nie mogli wiedzieć, co czuje,

 przecież to ona go kochała.

Czekała na niego każdego dnia,

chciała mu tyle powiedzieć,

lecz miała świadomość,

że on teraz może z Olgą siedzieć.

Wiedziała, że są w trudnej sytuacji,

że walczą o każdą minutę,

z lufą przystawioną do skroni,

nie mogąc stamtąd uciec.

Udawała przed wszystkimi,

że walczy o kolegę z pracy,

lecz w głębi duszy,

dusiła się z rozpaczy.

Na zewnątrz silna i wytrwała,

w środku się na milion kawałków rozpadała.

Ciągle zadając sobie pytanie..

Czy wróci cały i zdrowy i czy wróci do niej?

***

Uratowała mu życie,

nie wiedział czy zdoła spłacić ten dług.

Bał się jej spojrzeć w oczy

i wyczytać zgromadzony w nich ból.

Patrzyli na siebie poprzez łzy,

tak trudno było wydusić słowa.

Chociaż kochali się strasznie mocno,

nie potrafili się w tej chwili zachować.

Podziękował jej za ocalenie życia

i przeprosił za wszystkie winy,

powiedział, że zna prawdę o ojcu

i bardzo siebie za całą sytuację wini.

Słuchała go w milczeniu,

patrząc głęboko w oczy,

gdy usłyszała jedno zdanie:

mam nadzieję, że mi kiedyś wybaczysz.

Bała się na nie zareagować,

chociaż bardzo chciała.

Łzy ściekały po jej twarzy,

lecz ona nie odpowiadała.

Uznał, że potrzebuje trochę czasu,

że nie ma prawa naciskać.

Jednak powoli zbliżył się do niej,

by ją serdecznie uściskać.

Nie broniła się wcale,

poddała się chwili.

On czule gładził jej ramię

i pieścił okolice szyi.

Tak strasznie się bałam! –

wyrzuciła z siebie w końcu.

Tęskniłam każdego dnia,

miesiąc po miesiącu.

Spojrzał na nią czule,

musnął ustami policzek,

smakując przy tym łzę,

która próbowała uciec.

Strasznie cię kocham. –

szepnęli w jednym momencie.

Uśmiechnęli się do siebie

i złapali za ręce.

  

Po chwili złączyli usta

w namiętnym pocałunku,

pragnąc swojej bliskości

i wzajemnego szacunku.

Źródło zdjęć: http://superseriale.se.pl/galeria/lekarze-2-sezon-odcinek-12-maks-blaga-alicje-o-wybaczenie-czy-alicja-wybaczy-maksowi-zdjecia,322931/109769/218887/.