Próbując od nowa. Część 5 i 6 - opowiadanie Justy

Kolejne dwie części opowiadania Justy poniżej. :)

Próbując od nowa cz.5

Rano pierwsza obudziła się Beata. Z bólem głowy i rozmazanym tuszem. Chwilę po niej zbudził się Leon.

-Cześć córeczko.

-Cześć tatuś.. Moja głowa…

-Nie ma się co dziwić, podobno płakałaś wczoraj tak wielkimi łzami, że nasze rzeki przy tym to pikuś.

-Tatuś.. Nie żartuj. Ja po prostu już nie mogłam .. Przerasta mnie ta sytuacja. Nawrzeszczałam wczoraj na Maksa, jeszcze w trakcie zadzwoniła Ala, chce żebyśmy przyjechali do niej na weekend…- spuściła głowę .

-Nie wiem, czy to dobry pomysł. Musielibyśmy jej wtedy o wszystkim powiedzieć. Nie wyobrażam sobie, że mielibyśmy tam z nią siedzieć i udawać, że wszystko jest w porządku.

-Tato, najpierw trzeba wyjaśnić wszystko do końca z naszym cudownym Maksem.

Leon podał córce coś na ból głowy i wodę.

-Mam ja z nim porozmawiać ?

-Nie masz chyba wyjścia. Mnie już nie będzie chciał słuchać.

-Najchętniej zadzwoniłbym do Ali i o wszystkim jej powiedział.

-Nie wiemy wszystkiego.

Ich rozmowie przysłuchiwał się Maks. Nie chciał brać w tym udziału, ale wiedział, że od tego nie ucieknie. I nie mylił się, Leon zaczepił go chwilę później.

-Maks, musimy porozmawiać. Byliśmy w Warszawie, wiemy od Krzysztofa, że byłeś świadkiem tego jak Alicja go wyrzuca. Po co wtedy do niej przyjechałeś ?

- Chciała mnie widzieć, chciała mi coś powiedzieć, ucieszyłem się, bo ja też chciałem coś jej wyznać. Ale zobaczyłem przez okno, że jest z nim, chwilę potem , że go wyrzuca. Jak mnie zobaczyła, zaczęła płakać.

- I nic nie zrobiłeś. Tak po prostu sobie poszedłeś ?

-Byłem wściekły. Dla mnie to była jakaś farsa. Nie chciałem z nią wtedy rozmawiać.

-Wiesz, skąd pod szpitalem wziął się Krzysztof ?

-Wtedy, kiedy Sylwia widziała Alicję przy aucie ?

-Tak.

-Chwilę wcześniej był u mnie. Chciał wyjaśnić sprawę, mówił , że to nie tak, żebym nie myślał o Alicji źle.

-Wyście chyba oszaleli oboje !

Pierwszy raz Jasiński ryknął tak, że słyszał go cały szpital. Zaczął krzyczeć na Kellera, wpadł w furię, z biurka zrzucił wszystko co było możliwe.

-Nigdy więcej nie będziesz miał do czynienia z moją córką !! Jasne ?! Lepiej dla niej, że jest w Londynie. Przynajmniej nie jest niczego świadoma i ma święty spokój i zadbam o to, żeby tak zostało !

Trzasnął drzwiami i wyszedł ze szpitala. Wszyscy na niego patrzyli. Keller długo nie mógł się pozbierać po tym co usłyszał. Beata z początku uznała, że ojciec dobrze zrobił, ale doszła do wniosku, że chyba jednak odrobinę przesadził. Zajrzała do Maksa.

-Maks.. Przepraszam cię za tatę. Przesadził.

-Miał do tego prawo. W tym jest sporo mojej winy. Powinienem był wtedy obronić Alicję, wyrzucić Florczyka i porozmawiać z Alicją. A teraz…- był coraz bardziej przygnębiony.

-Dlaczego tam przyjechałeś ?

-Chciała mi coś powiedzieć, prosiła żebym przyjechał, była taka radosna jak z nią rozmawiałem. Cieszyłem się, bo domyślałem się co chce mi powiedzieć. Chciałem jej powiedzieć to samo.

-Ale mówiłeś, że jesteście tylko znajomymi.

-Bo byłem zły. To nieprawda. Droczyliśmy się, ale uwielbiałem jej towarzystwo, ona przy mnie też była inna. Roześmiana, zwariowana, po prostu widziałem , że jest szczęśliwa.

-Ale.. czy wy byliście razem ?

-Wtedy jeszcze nie, ale chyba i ja i ona czuliśmy, że zbliża się ten moment, dlatego chciała wtedy żebym przyjechał…- schował twarz w dłoniach. Poczuł, że serce rozpada mu się na tysiąc kawałków. Teraz pewnie byliby razem. Niestety na skutek splotu różnych zdarzeń, nieporozumienia , byli tak daleko od siebie.

Próbując od nowa cz.6

Maks nie wiedział, tak samo jak Beata jak pomóc Alicji, co zrobić, żeby wróciła do Torunia i żeby było tak jak dawniej. Szymańska była uparta, a kiedy w jej życiu działo się niedobrze, musiała gdzieś to przeczekać. Takie było jej rozwiązanie. Ale tym razem było jej ciężko- tęskniła za rodziną, za szpitalem. Ciągle myślała o tym, co by było gdyby wtedy nie przyszedł Krzysztof. Pewnie powiedzieliby sobie z Maksem te dwa cudowne słowa. Ala już kilka razy zbierała się, żeby do niego zadzwonić, ale coś ją powstrzymywało. Nie mogła tak po prostu zadzwonić i z nim porozmawiać. Miała mętlik w głowie. Wszystko było nie tak, jak tego oczekiwała. Brakowało jej stania przy stole operacyjnym, pogawędek z Sylwią.

Nie chciała się dłużej denerwować, więc wykręciła numer siostry.

-Ala ?

-Cześć Beata. To jak, przyjeżdżacie w weekend ? Powiedz, że tak, proszę. Znajomi ojca są cudowni, ale tak naprawdę mało rozmawiamy, można tu oszaleć.- jej głos brzmiał błagalnie.

-Przekonam tatę i zrobię wszystko, żebyśmy tam byli. Nie martw się.- odpowiedziała lekko się uśmiechając.

-To czekam na was, papa.

-Pa.

Beata westchnęła i od razu poszła do ojca. Miała nadzieję, że już ochłonął po tym wybuchu na Maksa.

-Mogę ?

-Wejdź.

-Tato.. Nie uważasz, że przesadziłeś ? - spytała świdrując go wzrokiem.

-Nie mogłem się powstrzymać. To był moment. A co ty byś zrobiła na moim miejscu ? Czy to takie dziwne, że chcę szczęścia swoich dzieci ? - zaczął kręcić głową. Widać było po nim, że i jemu ta sytuacja daje się we znaki.

-Porozmawiam z Maksem na spokojnie jeszcze raz. Już go przeprosiłam za twój wybuch. Aa i dzwoniła Ala. Nalega, żebyśmy odwiedzili ją w weekend. Bardzo. Czuje się tam samotna.

-No dobrze, porozmawiam z Elą.

-Ja to z nią załatwię.

W drodze do jej gabinetu spotkała doktora Wanata.

-Co, idziesz błagać Elę, żeby nie zwalniała ojca ?

-Odpuść ! Zawsze wtrącasz się w nie swoje sprawy.

Elżbieta akurat wychodziła ze swojego gabinetu.

-Beata. Beata !

-O! Przepraszam. Nie zauważyłam cię.

-Słyszałam, co się wczoraj z tobą działo.

-Ela, chcemy z tatą jechać na weekend do Ali. Bardzo prosiła.

-Może pojadę z wami ?

-A co ze szpitalem ?

-Poproszę Maksa żeby miał na wszystko oko. A coś czuję, że przyda wam się ktoś, kto w razie czego spojrzy na to wszystko z dystansu.

-Ja nie mam nic przeciwko.

-Pójdę porozmawiać z Leonem.

-A ja idę do Maksa.

Elżbiecie początkowo trudno było namówić Leona do tego, żeby pojechała razem z nimi, ale wiedział, że z nią nie wygra, więc zgodził się. Jasińska z kolei jeszcze raz wyjaśniła wszystko Maksowi i poprosiła go w imieniu Eli, żeby miał przez weekend oko na szpital.