Informacja/ Umieć się odnaleźć. Część 1 - opowiadanie Justy.

Hej!

Wczoraj na Fanpage-u Pani Marty Ścisłowicz, czyli serialowej dr Żelichowskiej pojawiła się taka informacja: Jutro ruszają zdjęcia do serialu internetowego o roboczym tytule "LEKARZE NET". Będzie tam można poznać myśli bohaterów i ich osobiste komentarze dotyczące scen. 

Emisja internetowa zapewne wkrótce. Zapraszam do śledzenia oficjalnej strony "Lekarzy"!

Ciekawe! ;)

Teraz jeszcze jedno zdjęcie z planu, które mnie urzekło. ;P

Pora na pierwszą część opowiadania Justy - jj89..

Umieć Się Odnaleźć - część 1

-Ala, już bym wolała wrócić do pracy, za długi chyba wzięłyśmy ten urlop. – jęknęła Jasińska przeciągając się na kocu rozłożonym na jednej z łąk.

-Nie marudź, bo jak wrócimy do pracy, to jak cię znam będziesz narzekać, że chciałabyś wolne – spojrzała na siostrę Szymańska.

-No co ty powiesz. Z resztą to był pomysł taty, a nie mój.- warknęła Beata.

-Ej! Co się z tobą dzieje? Jesteśmy tu raptem tydzień, a mamy być jeszcze dwa, więc może nastaw się jakoś bardziej optymistycznie do tego miejsca? Rozejrzyj się dookoła. Las, jezioro, łąki, my mieszkamy w pięknym domku jak z obrazka, czego chcieć więcej? - odparła kładąc się i zaczynając czytać.

Jednak Beata nie podzielała entuzjazmu Alicji. Odkąd przyjechały nie podobało jej się tutaj kompletnie nic. Przez co dosyć często spierała się z siostrą. Alicja próbowała przemówić jej do rozumu, ale nic do niej nie docierało. Nawet podczas telefonicznych rozmów z Leonem była zła. Już nikt nie wiedział o co jej chodzi. Zawsze lubiła takie miejsca, a teraz nagle chodziła obrażona o wszystko jak małe dziecko.

-Ala, chodźmy stąd, proszę cię. Jest okropny upał, pełno mrówek, brr.

-Chcesz to idź, ja tutaj zostaję. Poczytam, odpocznę, wrócę potem to coś zjemy.

Wściekła Jasińska założyła okulary przeciwsłoneczne, zarzuciła torebkę na ramię i oddaliła się w kierunku ich domu. Alicja już nie zwracała na to uwagi, po tygodniu takiego zachowania siostry, nic jej już nie było w stanie zdziwić. Ale czy na pewno? Jeszcze nie wiedziała, że Jasiński nie wysłał tutaj ich obu przypadkowo.

Koło 17.00 Szymańska pozbierała rzeczy do torby, przerzuciła przez nią koc i spacerkiem wracała do domu. Doszła bardzo szybko, jednak kiedy weszła do środka, Beaty nie było.

-Beata. Beata? - szła rozglądając się po domu jednak nie było nikogo słychać.

Weszła na górę i zajrzała do jej pokoju. Jej rzeczy nadal tam były. Wyjrzała przez okno, ale Beaty nigdzie nie było.

Wyjęła komórkę i wybrała jej numer, jednak telefon był wyłączony.

-No nie. No co ona sobie wyobraża? - wściekła Alicja wzięła mniejszą torebkę, wrzuciła kilka niezbędnych rzeczy i wyszła szukać siostry.

-Beata ! Beata ! Odezwij się słyszysz ?! Beata !

Alicja szła ścieżką wzdłuż jeziora rozglądając się i wreszcie ją zobaczyła. Siedziała po drugiej stronie jeziora. Alicja natychmiast tam pobiegła.

-Beata ! Wiesz jak się przestraszyłam? - wbiła wzrok w Jasińską, która tylko wzruszyła ramionami.

Ala wzięła głęboki oddech i usiadła obok niej.

-Co jest, hm? Odkąd tu jesteśmy wszystko cię drażni. Zawsze lubiłaś przyjeżdżać w takie miejsca, a teraz tak nagle kompletnie nic ci się tutaj nie podoba. Nie wiem, stało się coś ?

Beata spojrzała zawiedzionym i smutnym wzrokiem na siostrę.

-Wiesz co? Ja sama nie wiem. Po prostu.. Nie wiem. Mam teraz taki okres w życiu, że dosłownie każda , nawet najmniejsza rzecz potrafi wyprowadzić mnie z równowagi. Tata powiedział, że jak tu przyjedziemy, to mi przejdzie, ale widzę, że jest wręcz gorzej.-westchnęła bezradnie dłubiąc jakimś patykiem w ziemi.

-Beata, ale tata ma rację. Nie przejmuj się tym. To naprawdę minie. Czasem tak się zdarza.-uśmiechnęła się w kierunku Jasińskiej.

Ich rozmowę przerwała dzwoniąca komórka Alicji.

-Sylwia, cześć. Co słychać?

-No jak to w szpitalu, praca i praca - zaśmiała się Matysik.

-A u was jak tam? Beacie w końcu przeszły muchy w nosie?

-Chyba tak, właśnie rozmawiałyśmy i powinno być lepiej.- odparła z uśmiechem.

- Zazdroszczę wam, cisza, spokój.

-No to może nas odwiedzisz w weekend ? Zrobimy ognisko albo grilla.

-No chyba nie mam dyżuru teraz w weekend.

-No to sama widzisz, wpadaj, będziemy czekać, do zobaczenia.

-Sylwia?

-Tak, przyjedzie na weekend.

-Haha, dobrze, że nie Maks.

Alicja spojrzała ze zdziwieniem na siostrę.

-A skąd ci do głowy przyszedł Maks? Przyjaźnimy się, rozmawiamy sobie w pracy, jeżeli jest okazja.- Szymańska tłumaczyła się.

-Jasne, jasne siostra. Ty może przypatrz się, jak on się przy tobie zachowuje.

-Niby jak ? Jak kolega. Dobra, nie ma o czym gadać. Zadzwonię do taty, zapytam co u niego.

Źródło informacji i zdjęcia: https://www.facebook.com/pages/Marta-%C5%9Acis%C5%82owicz-Fanpage/529617283762281?id=529617283762281&sk=photos_stream.