Podsumowanie/ Podziękowanie/ Wiersz pt. Pojednanie

Witam dziś po raz kolejny!

Chciałam Wam powiedzieć, że właśnie czytacie 100 post na tym blogu. Nie mogę uwierzyć, jak to szybko minęło, przecież dopiero go zakładałam, nie wiedząc nawet czy tu ktoś kiedykolwiek zajrzy, a tu proszę.. Przy okazji zrobię małe podsumowanie. :)

Statystyka wizyt na chwilę obecną: 40 541.

Liczba komentarzy: 563.

Poza tym chcę Wam oczywiście przy tej okazji po raz kolejny podziękować. Za to, że jesteście, odwiedzacie, czytacie, komentujecie, piszecie e - maile. Każda Wasza wizyta, opinia, każdy pozostawiony po sobie ślad, jest dla mnie niesamowitą nagrodą za trud wkładany w prowadzenie bloga. To dzięki Wam widzę sens, aby to dalej robić. :)
Jeszcze raz wielkie dzięki! 

W nagrodę znajdziecie poniżej kolejny wiersz mojego autorstwa. :P Nie jest do końca udany, bo pisałam go na kolanie w autobusie, ale może komuś się spodoba.

Miłego czytania!

Pojednanie

Chcę Wam opowiedzieć

historię pięknej miłości,

która mimo negatywnych wydarzeń,

pokonała wszystkie przeciwności.

Chociaż to było bardzo trudne

i padło tak wiele słów.

Nie potrafili bez siebie żyć,

teraz dokładnie wiedzieli to już.

Szereg absurdalnych sytuacji

poróżnił ich na długi czas.

Ciężko było sobie nawzajem wybaczyć,

ale to był najwyższy czas.

Tęsknota nie pozwalała im

w nocy spać,

a udawanie obojętności,

ciężko przychodziło tak.

Wszyscy chcieli udzielić im pomocy

i robili wszystko, co było w ich mocy,

aby doprowadzić do ich spotkania

i najszybszego dusz pojednania.

Kolacja u Jivana i Ewy,

spotkanie u Leona,

wszystko robione na siłę,

aby wpadli sobie w ramiona.

Nie było to jednak proste,

jak wszystkim się zdawało.

Wybaczyć brak zaufania

i ucieczkę strachem zakrapianą.

Próbowali już chyba wszystkiego,

lecz nic nie pomagało,

a do tego wszystkiego Gustaw

wmieszał się w tą sytuację całą.

Tym razem w dobrej wierze,

przybył z przeprosinami,

aby prosić o wybaczenie

swojego syna i jego ukochanej Ali.

To była niezręczna sytuacja,

nienajlepszy moment .

W końcu Gustaw zdecydował,

że należy odejść.

Leon zostawił ich samych,

aby doszli do porozumienia.

Oni patrzyli w swoje oczy,

szukając w nich spraw wyjaśnienia.

Bali się wyznać swoje uczucia

i przyznać, że im samotność dokucza.

Czekali na pierwszy krok od siebie nawzajem,

aż w końcu ze strachu, nie porozmawiali wcale.

Atmosfera nadal była napięta,

wspólne operacje i niespodziewane zetknięcia,

wywoływały szereg różnych emocji,

lecz ciągle bali się sobie patrzeć w oczy.

Wreszcie nastąpił przełom w ich relacjach,

kiedy po śmierci przyjaciela Adama,

spotkali się za szybą i obserwowali

skomplikowane narodziny nowego pokolenia.

Byli świadkami cesarskiego cięcia

i cudu narodzin Jivana maleństwa.

Przypatrywali się tej całej sytuacji,

z perspektywy ich wzajemnych relacji.

Jako przyszli rodzice chrzestni,

czuli się w obowiązku,

bycia szczerymi wobec siebie

i posłuchania rozsądku.

To jednak nie było najważniejsze,

w czasie tej chwili zrozumieli znacznie więcej.

Z całych sił zapragnęli do siebie wrócić,

przestając bać się swoich uczuć.

Jivan właśnie tulił  w rękach swego synka,

kiedy się zastanawiali, jakby wyglądała ich rodzinka.

Spojrzeli się na siebie, szeroko uśmiechając

i to upragnione, magiczne słowo wypowiadając.

- Chcę, abyś wrócił do mojej krainy czarów buraku!

- Chętnie bogini, przy tobie życie nabiera smaku!

- Don Juan i puszczalska, już sobie przypominam..

- Kocham cię wariatko, bez ciebie dłużej nie wytrzymam.

Przyciągnął ją do siebie, najbliżej jak się dało,

ponownie przeprosił za tą sytuację całą.

Ona go poprosiła o wybaczenie, a Jivan po chwili 

zobaczył ich ust połączenie.

 

Źródła zdjęć: http://www.itvn.pl/aktualnosci,1851,n/lekarze,76155.html; http://superseriale.se.pl/galeria/koniec-lekarzy-lekarze-sezon-2-ostatni-odcinek-13-alicja-i-maks-wyznaja-sobie-milosc-zdjecia,324293/110223/220295/; http://superseriale.se.pl/galeria/lekarze-beda-2-nowe-sezony-lekarzy-lekarze-3-od-wrzesnia-2013-w-tvn,324636/110229/220302/;http://lekarze.tvn.pl/.

P.S. Wieczorem pojawi się pierwsza część opowiadania Cookie. :)